Энэ удаагийн дугаарт манай аврах албаныхан буюу онцгой байдлынханыг харуулна. Би зорьж очиж зураг дарж бариагүй. Ядаргаа. Аавынхаа зуны хашаанаас үйл явдал хэрхэн өрнөж буйг мах шарангаа ажиглаж байв. Харин тэрүүгээр өнгөрч явсан манайханы нэгэн нь гар утсан дээрээ 2 зураг дарж.
Гарнаас зураг дарахдаа татаж томсгосон бол жаахан чичиргээ орход л зураг фокусгүй болдог. Надад штатив мэдээж байхгүй, байсан ч мэргэжлийн гэрэл зурагчин биш чирээд явж байхгүй нь тодорхой. Тиймээс мах шарж суух зуураа жаахан байж байгаад аппаратаа дэргэдээсээ авч өвдгөндөө тохойгоороо тулж байгаад авсан.
Холоос над шиг муруй гартан татсан гэхэд бас яахвээ, деталиуд ялгарч.
Ийм тохиолдолд онцгойгийнхон ёстой яаж ч чаддаггүй юм билээ. Тэр өндрөөс хүн үүрээд буух юм уу? Унаж яваа хүнийг шүүрээд авах юм уу? Дэмий л доороос нь цагаан хоолойгоор "Хөөе! Буу!" гэхээс цаашгүй. Удаж удаж, дээр байсан залуу ухуулах хуудсаа цацаж дуусаад, туг далбаагаа бэхлээд намируулсан хойно нь дуртай дургуй нэг аврагч дээш авирч эхэлсэн.
Дээр буй нөхөр доор нь юу болж буйг сайн мэдэж байсан.
Доороос нь аврагч мацаад эхлэхэд дуртай дургуй бууж эхэлсэн.
Аврагч залуу төдийлөн яарахгүй байв. Тэр нь ч зөв.
Бууж буй залуу харин хамгаалалтаа хурдан сэлгэж, хурдацтай доошилсон. Уг нь авирхаасаа буух нь хэцүү дэ.
За ингээд цааш аврагч, авирагч 2-ын зургийг ээлжлээд хуулчихлаа.
Зэрэг багтаасан кадр.
Уулзалт.
Үүнээс цааш үйл явдал болохгүй нь тодорхой байсан болохоор би тоохоо байсан. Туг харин одоо болтол тэр өндөрт намирч байгаа.
евдег чичирмээр ендерт гарч туг хатгахыг бодоход их л зvйл бодогдож дээ энэ хvvд. Чи нээрээ энд тэнд юм сайн ажиглаж явах юмаа.
ReplyDelete