Телевизээр "Зураг түүх өгүүлнэ" гэдэг нэвтрүүлэг үзсэн. Сонирхолтой гоё нэвтрүүлэг байсан. Цуврал юм билээ, даанч үзнэ гэж худлаа л да. Дээр үеийн фото зургийг гаргаад хэн хэн дүрслэгдсэн, хаана байрлаж байсан ямар нэртэй объект харагдаж байна г.м. мэдээллийг нь түүхч өгүүлнэ. Янз бүрийн реалити шоуны оронд ийм нэвтрүүлгүүд түлхүү хийх хэрэгтэй.
Цагаан сарын баярын хэдэн өдөр гэртээ хэвтэхдээ цугалсан байсан номнуудыг уншиж дуусгалаа. Ажлынхан, найз нөхөд бэлэглэсэн номнууд л да. Би ийм төрлийн ном уншидаггүй боловч өөр гарчиглах зүйл байгаагүй болохоор хүчээр уншиж дуусгасан. Яагаад ч юм өөрийгөө сайжруулж боловсронгуй болгох болон маркетингийн тухай текстүүдийг зовж боловсруулдаг юм. Анх Дейл Карнегийн 3 ботийг хүүхэд байхдаа уншиж байж билээ. Одоо мэдээж юу ч сандаггүй. Ийм төрлийн ном унших явцад "үнэн шүү, яг зөв зүйл бичсэн байна" гэсэн бодол тухайн үед төрдөг боловч хэсэг хугацааны дараа ихэнхийг нь мартсан байдаг дутагдал надад бий. Уран зохиол юм уу түүхийн ном унших нь илүү сонирхолтой бөгөөд үлдэцтэй.
Мөр гарт таарсан сэтгүүлүүдийг машиндсан. Сэтгүүл их гоё нэртэй боловч нийтлэлүүд нь бүхний мэдэх түүхүүд байв. Яахав, Христийн болон Лалын шашины тухай мэдлэгээ бага ч атухай нэмэх шив дэ.
Төгсгөлд нь - хүүгийн зурсан зураг. Бас 5 цаасаар наддаа шахах гэж оролдоод бүтэлгүйтсэн дэ, хэ-хэ. Би ичээгээд, яасан муухай хүн бэ чи, эцэгтээ бэлэглэх байтлаас гэж.
хүүхдүүдийн тухай бичлэгүүд дандаа хөгжилтэй, ёстой татааж хаях юм аа. лаг сэтгэмжтэй хүүхдүүдтэй юм аа
ReplyDelete