Хэрэглээг зохиомлоор нэмэх аргыг шүдний оо-г жишээ болгон авч үзье.
Шүд угаах процесс хөндлөнгийн хүнд төдийлөн сайхан харагддаггүй. Кинонд гол дүрийг шүдээ угааж буйгаар дүрслэх шаардлага гарвал жүжигчид нь оо хэрэглэдэггүй гэдэг (хэрэглэвэл хөөс сахраад ямар олиг байхав дэ). Сурталчилгаанд ч гэсэн - эсвэл сойз дээр оо түрхэж буйг харуулна, эсвэл шүдээ угаасны дараах гялалзсан инээмсэглэлтэй хүн гардаг. Өнөөдөр ихэнх хүн оогоо түрхэхдээ сурталчилгаанд харуулдаг хэмжээгээр шахдаг. Үнэн хэрэг дээр амны ариун цэврийг сахихад хамаагүй бага хэмжээний оо шаардлагатай байдаг. Тодруулвал - хумсны толионы тал хэртэй байхад л болоод явчихна. Хэрэв хүмүүс оогоо зохистой хэмжээнд хэрэглээд эхэлвэл борлуулалт нь 3-4 дахин буурна, тиймээс үйлдвэрлэгчид энэ тухай чимээгүйхэн байхыг хичээдэг.
Хэрэглээний нормыг сурталчилгаагаар нэмэгдүүлж болох юм байна гэдгийг эм үйлдвэрлэгчид анх санаачилсан юм шиг байгаа юм. Жишээ нь: 1958 оны алка-зельцерийн сурталчилгаанд ямарч таблетка харагдахгүй, зүгээр л эмтэй стакан харуулна. Тэгсэн 60 оны сурталчилгаанд таблетка гараад ирнэ. Улмаар 1961 оныход 2 таблеткийг усанд найруулна. За тэгээд цаашаагаа аспирин дандаа хосоороо дүрслэгддэг болсон. Аспирин нэрээ өөрчилж упсарин болсон ч "хаа ч явсан цуг гэж мэдээрэй" гэдэг шиг хосоороо. Бохь хүртэл хоёрыг зажлахгүй бол болохгүй болсон хорвоо. Харин оо үйлдвэрлэгчид улам даварч зүгээр нэг сойзыг дүүргээд зогсохгүй 2 давхар түрхүүлэхээр зүтгэж байна. Наймын тоо зуруулчих юм байна л да:
Амаараа дүүрэн оо шахсан ч болно л до, хэрэглэгчийн дур. Оо хэмнэлээ гээд гэрийн санхүү сайжирна ч гэж юу байхав. Гэхдээ илүү хэрэглээг шахаж буй арга нь өөрөө хульхидалд болохоор би ийм төрлийн сурталчилгаанд дургуй байдаг юм.
За тэгээд төгсгөлд нь 1922 онд манайд дарагдсан ганц зураг:
Энэ бол Colgate-ийн маш зөв сурталчилгаа гэж хэлэх байна.
Шүд угаах процесс хөндлөнгийн хүнд төдийлөн сайхан харагддаггүй. Кинонд гол дүрийг шүдээ угааж буйгаар дүрслэх шаардлага гарвал жүжигчид нь оо хэрэглэдэггүй гэдэг (хэрэглэвэл хөөс сахраад ямар олиг байхав дэ). Сурталчилгаанд ч гэсэн - эсвэл сойз дээр оо түрхэж буйг харуулна, эсвэл шүдээ угаасны дараах гялалзсан инээмсэглэлтэй хүн гардаг. Өнөөдөр ихэнх хүн оогоо түрхэхдээ сурталчилгаанд харуулдаг хэмжээгээр шахдаг. Үнэн хэрэг дээр амны ариун цэврийг сахихад хамаагүй бага хэмжээний оо шаардлагатай байдаг. Тодруулвал - хумсны толионы тал хэртэй байхад л болоод явчихна. Хэрэв хүмүүс оогоо зохистой хэмжээнд хэрэглээд эхэлвэл борлуулалт нь 3-4 дахин буурна, тиймээс үйлдвэрлэгчид энэ тухай чимээгүйхэн байхыг хичээдэг.
Хэрэглээний нормыг сурталчилгаагаар нэмэгдүүлж болох юм байна гэдгийг эм үйлдвэрлэгчид анх санаачилсан юм шиг байгаа юм. Жишээ нь: 1958 оны алка-зельцерийн сурталчилгаанд ямарч таблетка харагдахгүй, зүгээр л эмтэй стакан харуулна. Тэгсэн 60 оны сурталчилгаанд таблетка гараад ирнэ. Улмаар 1961 оныход 2 таблеткийг усанд найруулна. За тэгээд цаашаагаа аспирин дандаа хосоороо дүрслэгддэг болсон. Аспирин нэрээ өөрчилж упсарин болсон ч "хаа ч явсан цуг гэж мэдээрэй" гэдэг шиг хосоороо. Бохь хүртэл хоёрыг зажлахгүй бол болохгүй болсон хорвоо. Харин оо үйлдвэрлэгчид улам даварч зүгээр нэг сойзыг дүүргээд зогсохгүй 2 давхар түрхүүлэхээр зүтгэж байна. Наймын тоо зуруулчих юм байна л да:
За тэгээд төгсгөлд нь 1922 онд манайд дарагдсан ганц зураг:
No comments:
Post a Comment