Монгол ахуйн соёл

Эх дэлхийн олон үндэстэй ястан, соёл иргэншил дунд монголчууд бид онцгой байр суурь эзэлнэ. Агуу их өвөг дээдэс, түүх уламжилалтай юм чинь өөр яах ч билээ, хэ хэ. За хадуурах гэж байна, уучлаарай, золтой л эзэн Чингис гэж цааш үргэлжлүүлчихсэнгүй, үндсэн сэдэвтээ оръё.

Өнөөдөр ам, хамрын хөндийн ариун цэврийн тухай яриа өрнүүлье. Монгол хүн цэвэрч гэж жигтэй. Өөрийн шүлс, уучлаарай, цаашлаад нус, цэрнээсээ цэрвэнэ гэж жигтэй. Боломж л олдвол өөрий биенээс гадагшлуулна. Нусны алчуур, салфетка хэрэглэ гэнэ үү? За больж үз. Нусаа цаасанд ороочихоод халааслаад явж байх нь ариун цэвэрт хэрхэвч нийцэхгүй. Тэрний дор, одоохон, аакккхх, кххх-ммм, пүүүүү! ингээд л нулимаад, эсвэр хүррр! хийтэл нийгээд хаячих нь хэн хэндээ амар. Гудамж уу? Гудамж яахав дэ, хааш хаашаа 2х2см квадрат талбайд ногоон өнгийн учир битүүлэг бодис л үлдэнэ биз, хотын ногоон байгууламж гээд л бодчих, тэгэж яривал адилхан органик гаралтай шүү, аакккхх, кххх-ммм, пүүүүү! Уучлаарай, их юм ярихлаар ялгаралт нэмэгдээд байх шиг байна.

Автобусны буудал дээр ч юм уу жаахан л сул зогсох боломж олдоо л бол монгол хүн ам, хамрын хөндийн ариун цэвэрт анхаарлаа өөрийн эрхгүй хандуулж эхэлнэ. Тэгсэн мөртлөө орой унтахдаа шүдээ тэр болгон угаахгүй. Мөн гадаадад явахдаа яагаад ч юм тургих нь багасчихна. Яахав, сохорын газар сохор, доголонгийн газар доголон болж, заваараад л, хамаг илүүдлээ биедээ тээхээс өөр аргагүйнх биз. Эх орондоо бол гар утсаар ярихдаа, тамхи татахдаа шүлсээ хаяхгүй л бол эзэн нь болж төрсний хэрэг юун.
Доорх зураг: Ардын эрхий ХААН банкны АТМ-ын үүд. Мөнгө авахаар дараалалд зогсож буй хүмүүс юу хийснийг таацгаагаарай, кххх-пүүүү!