Хотын цэцэрлэгжилт

Хавар, зуны халуун өдрүүдэд шланг гаргаж үүднийхээ талбайг өглөө оройдоо усаар шүршиж буй байгууллагууд надад их таалагддаг. Хайран цэвэр ус гэж үү? Уучлаарай, бохир усаар услах боломжгүй гэж хариулна.
Яагаад зарим дүүрэг юм хийж байхад (харамсалтай нь хуруу дарам), бусад нь (мэдээж дийлэнх олонхи нь) юу ч хийдэггүй, хийсэн зүйл нь ой гутамаар байдаг юм бол? Би үүнийг дүүргийн удирдлагатай шууд холбоотой асуудал гэж бодож байна. Ажилдаа хэн нь сэтгэл гаргаж хандаж буй нь түмний нүдэн дээр ил. Жишээ: Баянзүрх дүүрэг. Санасарын тунелийн дээр болон тэндээс зүүн 4 замруу уруудахад битүү эгнэж байсан ТҮЦ-нүүдийг бүгдийг үгүй хийсэн. Зөв. Зүүн 4 замаас Офицеруудын ордон орох замын тусгаарлах шугам ямар болсныг хараарай. Газон нь тэгш, өвс нь жигд, явган хүний зам нь шинэ, хашлгана нь шоронгийнх шиг биш. Ядаж хийсэн сандал нь удаан настай, үзэмжтэй. Хөл нь чулуу, суултуур нь мод. Орой сандалнууд дээр нь хүмүүс сууж амарна, өглөөдөө замаар нь спортоор хичээллэдэг нэг нь гүйж байх дүр төрх харагдна. Болж байна.
Яг адилхан замын хэсэг дээр ижил чанартай тохижилт хийж болох атал Баянгол дүүргийнх нэг иймэрхүү:Энэ тэнэг чулуун хайрцагнуудыг 2009 онд бөөн хөрөнгөөр хийсэн. Одоо байгаа байдал нь энэ. Өвсөө арчилж ургуулж чадахгүй хэвтэж замаа цэцгийн мандалаар хашчихдаг шүү. Одоо салхи босохоор энэ хайрцагнуудаас нь шороо хөөрөөд л, урамтай гэж жигтэй. Өөрийн оршин суудаг дүүргээс ичээд гудамжинд байрлуулсан сандалнуудыг нь нийтэлсэнгүй.
Чингэлтэйн төрх:
Жил болгон шахуу хашлагыг нь солих боловч өөрчлөлт ер гардаггүй. Өвс ч бараг ургахгүй, зэрлэг нь их. Ямар азаар дээр тарьсан хэдэн мод үлдсэн юм.