Балданбэрээвэн хийд. 2-р хэсэг

Цувралын өмнөх дугаар: click!
2016.07.07. Хэнтий. Балданбэрээвэн хийд. Деталиуд.
Цагийн хүрд эргэсээр...

Орчин цагийн хүмүүн төмөр торхоор урласан хүрд эргүүлдэг болж.

Бид аян замдаа архи дарс хэрэглэж шальдаггүй. Оройн хоолон дээр яахав ганц хоёр зуун грамм татах нэг нь татна. Өдөр замд пиво шоглох нь ч бий. Гэхдээ жолоо барьж яваа нь уудаггүй.

Хамгийн сүүлд хэзээ шинэчлэгдсэнийг таахад бэрх самбар.

Санамжийг нь сонирховол:

Хуучин цагт хамгийг үзэсгэлэнтэй, гоё байгалтай газар хийд барьж байгуулдаг байсан нь ажиглагддаг. Зөвхөн манайд ч биш, хаа газар адил.

Найзууд хийдээр орж байсан ганц ламаар аян замын ном уншуулсан. Хэн нь ахалж яваа юм? гэж лам асуухад энэ удаагийн аялалын комиссоор ажилласан Сэргэлэнг нэрлэж дуулдав. Түвдээр уншигдах номоос "Сэргэлэн, ам бүл найм" гэсэн монгол үгийг л ойлгосон.

Би их сүсэг бишрэлтэй хүн биш. Жилийнхээ заслыг хийчихээд л явж байдаг. Тиймээс найман хүнээс хамгийн захд байрлаад сүмийг ажиглаж суув. Хуучных нь туурь дээр шинээр энэ сүмийг босгосон байгаа юм, тиймээс чулуун шал бол 1700-аад оноос үлдсэн байх магадлалтай. 30-аад онд сүмийг үгүй хийсэн ч гэлээ чулуун шал коммунизмаас илүү бат бөх гэдгээ нэгэнт баталжээ.

Үүдрүү харц чулуудвал:

Сүмд хүн цөөн ирдэг бололтой. Эсвэл байгаль дэлхий цэвэрлэдэг байж мэдэх. Учир нь чулуун эдлэлүүд дээр манай сүсэгтэн олон шар тос нялгадах нь элбэг үзэгдэл бөгөөд энд тийм юм ажиглагдсангүй. Эсвэл иргэд хүмүүжээд байна уу?

Хойморт мэдээж бурхан багш залаатай.

Сүмийн хаалганы бариул:

Балканы үзүүрийг будсан хээ таалагдав.

Мөн ургасан моднууд нь гоё юм билээ.

Цагийн хүрд эргэсээр...