Дмитрий Чернышев маш сонирхолтой лекц саяхан уншсан байна. Тэрбээр товч коспектуудаа блог дээрээ цуврал хэлбэрээр нийтлэж байгаа. Бүгдийг нь орчуулахаас (мэдээж) залхуурлаа. Гэхдээ гол санааг нь алдагдуулалгүй, бага зэрэг товчилоод цуврал хэлбэрээр нийтлэх болно.
1-р хэсэг
Хүн - маш хязгаарлагдмал амьтан. Тэрбээр долгионуудын спектрээс өчүүхэнийг нь олж хардаг, дууны диапозонуудаас багахан хэсгийг л сонсдог.
Пифагор тэнгэрийн биетүүд хөдөлгөөн хийх үедээ сансарын аялгуу гаргадаг, тэрхүү эгшиг хөгжим нь уянгалаг сайхан гэж боддог байж. Бид нохойны үнэр ялгах чадварыг бүдэг бадаг л төсөөлдөг. Хүмүүс даралтын тодорхой хэлбэлзэл дунд л амьд орших чадвартай. Төрснийхөө дараа бид улам хязгаарлагдмал болдог. Цөм ижил төстэй нөхцөлд хүмүүждэг, хэнд ч ойд амь зуух аргыг чонын сүрэг заагаагүй, хэний ч хүмүүжилд харь гаригийнхан оролцоогүй.
Үр дүн нь - би цөм ижил сэтгэж боддог болсон. Зүгээр л ондоогоор сэтгэж чадахаа байж. Үүнд аймар зүйл байхгүй л дэ. Ганц хийх ёстой зүйл нь - бид өөрсдийгөө хязгаарлагдмал гэдгийгээ ойлгох. Энэ нь алдаж болохгүй анхны алхам юм. Үүгээр л хүн адгууснаас ялгардаг байж болох талтай. Өөрийгөө сармагчинтай харьцуулаад үз. Жишээ нь орангутантай. Бид бүх параметраар (хүч, хурд, самбаа г.м.) түүнд дийлднэ. Орангутан гар доорх зэмсгийг сурмаг ашиглаж чаддагийг мэдхэд илүүдэхгүй.
Гэвч бид өөрсдийгөө хязгаарлагдмал гэдгийг ухамсарлаж чадна. Яагаад бид ойлгоод байгааг тайлбарлахад бэрх. Энэ нь байгаль дэлхийн алдаа ч байж болно.
Үнэндээ бидний амьдрал - гайхамшиг. Магадлал - ноль. Таныг энэ хорвоод бий болгосон маш олон үйл явдлыг барагцаагаар тооцоод үз. Таны эцэг эх учрахгүй байж болох байсан, учирсан ч та бий болох нь юу билээ. Тантай хэдэн 10 удаа золгүй явдал тохиолдож болох л байсан. Үүн дээр дайн дажин, өвчин хуучийг нэмээд хэдэн удмынхаа хувьд аваад үзэх хэрэгтэй. Та ч тэр, би ч тэр энд ингээд байж байх нь эргэлзээтэй боловч биелэлээ олсон л байна. Иймд өөрийн амьдралыг гайхамшигтай, хамгийн том бэлэг гэж бод.
Борхес буддизмын тухай лекцэндээ 6 хувь тавилангаас хамгийн хэцүү нь хүн болж төрөх, иймд бид боломжоо ашиглах л хэрэгтэй гэсэн байдаг.
Бид амьдралаа үрэхээс өөр яаж ч чадахгүйгээр зохион байгуулагдсан улс. Та нар амьдралаа нөөж байгаад дараа нь нөхөж амьдрах ямарч боломж бололцоогүй.
Өөрийгөө фотоаппарат гэж төсөөл. Танд плёнка хийгээд, автомат зураг даралт дээр тохируулаад өндөр байшингаас доош унагаав. Та нисээд л, эргэлдээд л, таны объективд цонхнууд, цонхны цаана буй хүмүүс, хана, тэнгэрийн хэсэг орох болно. Дараа нь та цементэн гадаргад газардаж бут үсэрнэ. Танаас хэн ч өөрт чинь нисэх хүсэл байсан эсэхийг асуугаагүй. Таны хийж чадах максимум зүйл - сонирхолтой фото зурагнууд авах.
Үргэлжлэл бий.
1-р хэсэг
Хүн - маш хязгаарлагдмал амьтан. Тэрбээр долгионуудын спектрээс өчүүхэнийг нь олж хардаг, дууны диапозонуудаас багахан хэсгийг л сонсдог.
Пифагор тэнгэрийн биетүүд хөдөлгөөн хийх үедээ сансарын аялгуу гаргадаг, тэрхүү эгшиг хөгжим нь уянгалаг сайхан гэж боддог байж. Бид нохойны үнэр ялгах чадварыг бүдэг бадаг л төсөөлдөг. Хүмүүс даралтын тодорхой хэлбэлзэл дунд л амьд орших чадвартай. Төрснийхөө дараа бид улам хязгаарлагдмал болдог. Цөм ижил төстэй нөхцөлд хүмүүждэг, хэнд ч ойд амь зуух аргыг чонын сүрэг заагаагүй, хэний ч хүмүүжилд харь гаригийнхан оролцоогүй.
Үр дүн нь - би цөм ижил сэтгэж боддог болсон. Зүгээр л ондоогоор сэтгэж чадахаа байж. Үүнд аймар зүйл байхгүй л дэ. Ганц хийх ёстой зүйл нь - бид өөрсдийгөө хязгаарлагдмал гэдгийгээ ойлгох. Энэ нь алдаж болохгүй анхны алхам юм. Үүгээр л хүн адгууснаас ялгардаг байж болох талтай. Өөрийгөө сармагчинтай харьцуулаад үз. Жишээ нь орангутантай. Бид бүх параметраар (хүч, хурд, самбаа г.м.) түүнд дийлднэ. Орангутан гар доорх зэмсгийг сурмаг ашиглаж чаддагийг мэдхэд илүүдэхгүй.
Гэвч бид өөрсдийгөө хязгаарлагдмал гэдгийг ухамсарлаж чадна. Яагаад бид ойлгоод байгааг тайлбарлахад бэрх. Энэ нь байгаль дэлхийн алдаа ч байж болно.Үнэндээ бидний амьдрал - гайхамшиг. Магадлал - ноль. Таныг энэ хорвоод бий болгосон маш олон үйл явдлыг барагцаагаар тооцоод үз. Таны эцэг эх учрахгүй байж болох байсан, учирсан ч та бий болох нь юу билээ. Тантай хэдэн 10 удаа золгүй явдал тохиолдож болох л байсан. Үүн дээр дайн дажин, өвчин хуучийг нэмээд хэдэн удмынхаа хувьд аваад үзэх хэрэгтэй. Та ч тэр, би ч тэр энд ингээд байж байх нь эргэлзээтэй боловч биелэлээ олсон л байна. Иймд өөрийн амьдралыг гайхамшигтай, хамгийн том бэлэг гэж бод.
Борхес буддизмын тухай лекцэндээ 6 хувь тавилангаас хамгийн хэцүү нь хүн болж төрөх, иймд бид боломжоо ашиглах л хэрэгтэй гэсэн байдаг.
Бид амьдралаа үрэхээс өөр яаж ч чадахгүйгээр зохион байгуулагдсан улс. Та нар амьдралаа нөөж байгаад дараа нь нөхөж амьдрах ямарч боломж бололцоогүй.
Өөрийгөө фотоаппарат гэж төсөөл. Танд плёнка хийгээд, автомат зураг даралт дээр тохируулаад өндөр байшингаас доош унагаав. Та нисээд л, эргэлдээд л, таны объективд цонхнууд, цонхны цаана буй хүмүүс, хана, тэнгэрийн хэсэг орох болно. Дараа нь та цементэн гадаргад газардаж бут үсэрнэ. Танаас хэн ч өөрт чинь нисэх хүсэл байсан эсэхийг асуугаагүй. Таны хийж чадах максимум зүйл - сонирхолтой фото зурагнууд авах.
Үргэлжлэл бий.
No comments:
Post a Comment